Ritme

Ik functioneer het meest prettig wanneer ik in een ritme kan leven.

Wanneer ik dingen alleen maar laat gebeuren, dan merk ik wel eens dat ik mijn grip kwijt raak:

Afgelopen week was het anders dan anders.

Maandag ga ik nog in het donker, lekker gedoucht en fris onderweg om anderhalf tot 2 uur in de auto door het drukke verkeer te sturen. Gelukkig had ik extra reistijd ingepland en was precies op tijd voor mijn cursus. Ik voelde me goed ondanks dat ik iets te laat naar bed was gegaan op zondag.

Na een productieve en leerzame dag stap ik, weer in het donker, in mijn auto om weer terug naar huis te rijden. Mijn stemming verandert, door het nadenken over zaken die ik geleerd heb over mijzelf in de cursus en ook met het meer donker worden van de avond. Thuisgekomen heb ik trek, mijn man heeft niet zo’n goede dag gehad en er is nog geen eten klaar. Ik merk dat ik niet open sta om zijn verhaal aan te horen en besluit eerst eten klaar te maken en te eten, voordat we dingen gaan zeggen waar we spijt van krijgen.

Na het eten klaart mijn zin op en kunnen we even rustig praten. Verder is mijn puf op en kan ik nog net energie opbrengen om op te ruimen en klaar te maken voor de volgende dag.

Op dinsdag merk ik dat ik werk ga inhalen dat ik maandag niet heb kunnen doen en werk daardoor meer uren dan ik had ingepland. Het rondje buiten lopen in het daglicht dat mijn energie kan opklaren laat ik voor wat het is. Wel ga ik als het al schemert naar de sportschool en ruim ik mijn werkkamer nog even op, voor de massage van die avond.

Het was een fijne massage waar ik energie van gekregen heb. Hierdoor wijk ik van mijn avondroutine af en ga weer laat naar bed.

Op woensdag mag ik weer vroeg op en vertrek ik met een collega naar werkbezoeken in het midden van het land. Weer veel in de auto en op stoelen zitten. Ook deze dag voel ik mij goed en kan ik voldoende energie opbrengen om hier een productieve dag van te maken. Zo goed en positief als ik mij overdag voel, in de avond is dit anders en lukt niets meer, ik hang wat rond tot ik het eindelijk tijd vind om naar bed te gaan.

Donderdag weer een dag om naar kantoor te gaan en omdat de maandelijkse nieuwsbrief gemaakt mag worden, heb ik meer tijd nodig. Ik merk gedurende de ochtend dat mijn geduld wat sneller op raakt. Ik heb wat gek geslapen en de afgelopen dagen zoveel stil gezeten, ik heb beweging nodig.

In de middag zorg ik ervoor dat ik minimaal een uur buiten wandel, daarna heb ik echter maar weinig energie over en het wordt ook al weer donker. Het lukt nog om een boodschap te doen en het eten klaar te maken.

Met echt heel weinig zin ga ik naar een vergadering van de vereniging, eenmaal daar, is het gesprek heel prettig en voel ik me er heel goed bij. Bij thuiskomst kan ik niet meteen naar bed en dus ga ik weer laat slapen.

Vrijdag, lukt het vroege opstaan niet helemaal, ik heb niet zo goed geslapen, was veel wakker in de nacht, deze dag voel ik mij moe. Nog even doorzetten, want de nieuwsbrief voor het werk moet nog klaar en vanmiddag verzonden worden.

Daarnaast heb ik nog een afspraak met een klant die meer tijd in beslag neemt dan ik had gepland. Ook de avond is al volgepland. Ik ben helemaal moe en heb geen puf meer om de dingen te doen die ik echt zelf wil. Zo heb ik gemerkt dat naar buiten gaan heel moeilijk was en ook sporten en lekker iets lezen, wandelen of niets doen heb ik bijna niet ingepland in de afgelopen week.

Ik ervaar een beetje stress doordat ik deze week uit mijn ritme was en voor mijn gevoel achter de feiten aangelopen ben. Ik voel dat ik wordt geleefd door de dingen waarvan ik vind die gebeuren moeten en maak geen duidelijke keuzes voor mijzelf waar ik energie uit kan halen.

Een ritme hebben lijkt mij dan toch zo gek niet. Het kan lijken dat je geen vrijheid zou hebben als je voor jezelf een ritme hebt. Maar een ritme hebben is helemaal geen beroving van je vrijheid, want als je zelf je eigen ritme hebt ontwikkeld, weet je wat voor jou werkt en als jij je daaraan kunt houden, ben je juist heel erg vrij. Namelijk vrij van stress.

Ik ga weer aan de slag met mijn vragen: wat wil ik en waar krijg ik energie van? Waar zeg ik Ja op en wat is nee? En mijn ritme, wil ik mij daaraan houden? Of stress ervaren?

Niet alleen denken, ook voelen. Nu voel ik mijn rugspieren trekken en dit is voor mij een teken dat ik nu in actie moet komen om die wandeling te maken, dus dat ga ik nu eerst doen, voor ik dit verhaal ga afmaken en posten!

Verfrist van de wandeling kan ik jou nu vragen: Heb jij een ritme dat werkt voor jou? En wanneer je daarvan afwijkt, ben je dan tevreden?

Het is mijn missie om jou te helpen Rust te vinden door je lijf te voelen!